خانه اولی ها و جابجایی دوباره ما

یکی از مسائلی که بر روی اقتصاد استرالیا خیلی تاثیر دارد بازار مسکن است. از جمله تلاش های دولت استرالیا برای خروج از بحران اقتصادی تدوین سیاست های تشویقی برای خارج ساختن بازار مسکن از رکود بود. بدلیل عدم اطمینان مردم از آینده کاری خود، از حدود یک سال و نیم قبل بازار مسکن دچار رکود شده و قیمت ها پایین آمده بود. دولت برای خرید خانه های نوساز 21 هزار دلار و برای خرید خانه های قدیمی ساز 14 هزار دلار کمک بلاعوض برای خرید اولین خانه در نظر گرفت که بنام First Home Buyer Grant ارائه می شد. این کمک قبلا 7 هزار دلار بود. با این سیاست مردم برای خرید خانه هجوم آوردند و چون مزایای دیگری نیز برای خرید اولین خانه ( برای خانه های زیر 500 هزار دلار) تعلق می گرفت خرید خانه های زیر 500 هزار دلار رونق گرفت و پایین بودن نرخ بهره نیز مزید بر علت شد و قیمت ها در بعضی مناطق ده درصد یا حتی بیشتر افزایش پیدا کردند.
برای استفاده از مزایای فوق خریدار می بایست حداقل شش ماه در خانه خریداری شده زندگی کند. این محدودیت باعث کاهش محل هایی قابل اجاره در بعضی مناطق شد و موجب گردید کسانی که در حال اجاره هستند در صورت فروخته شدن خانه اجاره شده، امکان تمدید آن را از دست بدهند و نیاز به جابجایی پیدا کنند. افزایش تعدا مستاجر هایی که دنبال خانه می گردند موجب افزایش اجاره ها حدود ده درصد گردید.
یکی از قربانیان این سیاست های تشویقی ما بودیم که آپارتمانی که اجاره کرده بودیم فروخته شد و امکان تمدید آن نبود. با توجه به اینکه جابجایی هزینه دارد سعی ما بر این بود که از این به بعد برای مدت یک سال اجاره کنیم ولی بیشتر صاحبخانه ها برای اینکه برای افزایش کرایه ها از قافله عقب نمانند و امکان فروش آن را هنوز داشته باشند زیر بار اجاره یک ساله نمی روند و دوست دارند شش ماهه قرارداد ببندند که در نهایت ما هم مجبور شدیم شش ماهه قرارداد اجاره را منعقد نماییم.

همه اینها برای این بود که بگویم من تا یکی دو هفته اینترنت نخواهم داشت و فعالیتم محدودتر خواهد بود. پاسخگویی به کامنت ها هم انشا الله بعد از وصل شدن اینترنت انجام خواهد شد

+ نوشته شده در دوشنبه بیست و هفتم مهر ۱۳۸۸ ساعت 13:32 توسط مهندس ارنست  | 

نقشه سیدنی

اون موقع که رفته بودم سفارت استرالیا برای زدن ویزا روی پاسپورت ازشون پرسیدم که نقشه ای چیزی از سیدنی یا استرالیا دارید؟ گفتند نه. به هر حال شاید خیلی نیازی ندیده اند روی بحث توریسم برای ایران کار کنند، ایرانیها اگر پول داشته باشند میروند ترکیه و دوبی و اروپا، اینهمه راه رو نمی کوبند بیان استرالیا. از کانون جهانگردی و اتومبیلرانی هم پرسیدم نقشه خیلی جاها رو داره، نقشه استرالیا گرفتم که بدردم نخورد، چون فارسی بود و شما تا اسم انگلیسی یک جا رو ندونید نمی تونید نقشه فارسی رو متوجه شوید. حالا درسته که Google Map هست ولی با سرعت اینترنت ایران خیلی سخته.

توی این پست می خواستم چند تا سایت معرفی کنم که نقشه Pdf قابل دانلود داشته باشه تا یک دید کلی بده:

نقشه ایستگاه های قطار شهری دید کلی خوبی می تواند از نظر موقعیت Suburb ها به شما بدهد. اینجا را کلیک کنید تا نقشه ایستگاه های قطار سیدنی را از سایت RailMaps ببینید. 

اینجا و اینجا هم نقشه های مرکز شهر سیدنی را ببینید

اینجا هم Hornsby را ببینید تا بر شما پوشیده نماند که ما از تبدیل Hornsby به مرکز مهاجران ایرانی نسل جدید حمایت می کنیم.

لطفا اگر نقشه های مناسب دیگر سراغ دارید معرفی کنید تا از اجر معنوی آن برخوردار گردید.


+ نوشته شده در یکشنبه ششم اردیبهشت ۱۳۸۸ ساعت 22:35 توسط مهندس ارنست  | 

انتخاب منطقه (suburb) مناسب در بدو ورود به استرالیا (سیدنی)

شاید بتوان گفت مهمترین اقدام در بدو ورود انتخاب Suburb مناسب است. البته با فرض این که شما شهرتان را انتخاب کرده اید. بررسیهای لازم را می توانید قبل از ورودتان انجام بدهید. مهمترین پارامترهای انتخاب منطقه، دوری یا نزدیکی به مرکز شهر، متوسط اجاره خانه و دسترسی به وسایل نقلیه عمومی خصوصا قطار شهری است. در واقع یک جور مصالحه (Trade-off) بین این پارامترها باید انجام بدهید. برای دوری و نزدیکی به مرکز شهر و دسترسی به وسایل نقلیه عمومی در سیدنی می توانید از سایت CityRail استفاده کنید مبدا را مشخص کنید و مقصد را مثلا ایستگاه Town hall بزنید و ببینید چقدر طول می کشه و چند تا وسیله باید عوض کنید؟ Google Map هم که نیاز به معرفی نداره. می مونه اجاره خونه، از سایت RPData می توانید اطلاعات آماری کلی در مورد بازار مسکن هر Suburb پیدا کنید. از سایت RealEstate هم می توانید چند تا نمونه ببینید قیمت ها دستتان بیاید.

در خصوص شناخت بیشتر Suburb ها می توانید از اطلاعاتی که در ویکی پدیا برای هر Suburb وجود دارد استفاده کنید. اطلاعات آماری بسیار عالی که مربوط به سال 2006 است رو می توانید از سایت Dictionary of Sydney ببینید. این امارهای اداره آمار استرالیاست که در سایت خود اداره آمار هم یافت می شود. اطلاعاتی در خصوص ترکیب سنی، درآمد، ملیت، زبان و کلی اطلاعات دیگر که واقعا دید خوبی نسبت به هر منطقه می دهد. ایرانی هایی که تازه می آیند استرالیا، دوست دارند جایی باشند که مهاجر کمتر داشته باشد و به قولی استرالیایی های اصیل بیشتر باشند، ولی جالب است که بدانید جاهایی که استرالیایی ها بیشتر هستند مدل زندگی شان فرق می کند و لزوما دسترسی خوبی به وسایل نقلیه عمومی ندارند (مثل Castle Hill) و به خاطر همین جاهایی مثل Hornsby که تعداد زیادی هندی و چینی دارد و جاهایی مثل Chatswood که یک جورایی چین محسوب می شه در ابتدا مناسب تر است تا جا بیفتید و ماشین بگیرید و به زندگی اوزی عادت کنید.

پی نوشت 1: به توصیه دوست عزیزمون از سیدنی به روایت تصویر، از Whereis هم می توانید برای پیدا کردن آدرس ها استفاده کنید.

پی نوشت 2: یک سری از نکاتی که در یکی از پست های قبلی برای اجاره خانه داده بودم در انتخاب Suburb هم بهتر است مد نظر داشته باشید. مثلاً آرام یا شلوغ بودن می تواند مربوط به منطقه باشد. همچنین وجود مراکز خرید و امکانات دیگر برای زندگی در نزدیکی محل سکونت یک نعمت محسوب می شود.

+ نوشته شده در جمعه بیست و هشتم فروردین ۱۳۸۸ ساعت 0:58 توسط مهندس ارنست  | 

محل اقامت در بدو ورود به استرالیا

این موضوع شاید یکی از مهمترین دغدغه های دوستانی باشد که در شرف دریافت ویزا هستند و نمی دانند از کجا باید شروع بکنند. آیا باید جایی را رزرو کنند از ایران یا اینکه بیایند و ببینند اینجا چه پیش می آید؟ از قضای روزگار هم این قضیه چیزی است که من تجربه نکرده ام و به لطف دوستانی که اینجا بودند خیلی از مسایل بدو ورود به استرالیا رو نداشتم. به هر حال من از تجربه دوستان دیگر می نویسم، دوستانی که تجربه ای در این زمینه دارند لطفا ما رو از نظراتشون بی بهره نگذارند.

به نظر من قدم اول انتخاب منطقه یا Suburb است و جای موقتی که می خواهید بگیرید هم بهتر است توی همان منطقه باشد تا برای پیدا کردن خانه اذیت نشوید. اگر می خواهید بیایید اینجا را ببینید و بعد تصمیم بگیرید که توی چه منطقه ای زندگی کنید به نظر من لازم است که تجدید نظر بکنید. شما باید اول کار یک محل موقت برای اقامت داشته باشید و هر چه سریعتر به دنبال اجاره خانه باشید، فرصت زیادی ندارید، چشم به هم بزنید فریت تان هم رسیده و شما بهتر است قبل از آن جاگیر شده باشید.هزینه سفرهای داخل شهری حتی با وسایل نقلیه عمومی و حمل و نقل بار زیاد است و با توجه به اوضاع اقتصادی فعلی بهتر است از همان ابتدا مواظب جیب تان باشید. شما قبل از سفر مطمئنا باید بودجه ماهیانه تان مشخص باشد و باید بدانید ماهیانه چقدر می توانید برای اجاره منزل بپردازید. بر اساس آن یک سری مناطق از لیست تان حذف می شوند. پس بهتر است قبل از آمدن وب سایت های اجاره مسکن http://www.domain.com.au و http://www.realestate.com.au را خورده باشید.

از مناطق باقیمانده هم باید ببینید کجاها احتمال زیادی دارد که با سلیقه و پارامترهای مورد نظر شما جور در بیاد. در خصوص سلیقه می توانید از الگوریتم مسیریابی مورچه ها استفاده کنید. مورچه ها مسیری را می روند که تعداد بیشتری مورچه قبلا ازش رد شده باشد و به این ترتیب احتمال اینکه به غذا برسند بیشتر است. شما هم می توانید محل هایی که ایرانی های هم تیپ شما ساکن هستند رو شناسایی کنید. مسایل دیگری نظیر فاصله زمانی تا محل کار احتمالی (شهر) و دسترسی به وسایل نقلیه عمومی خصوصا قطار شهری در انتخاب شما ممکن است تاثیر بگذارند. برای این مورد می توانید از سایت http://www.131500.info (برای سیدنی) کمک بگیرید. همچنین نزدیکی به مرکز آموزش زبان مهاجران بزرگسال (AMES) یا TAFE خصوصا برای دوستان متاهل که همسرشان نیاز به آموزش زبان دارند مهم خواهد بود. نزدیکی به مراکز خرید، امکانات رفاهی و شکل ظاهری محله ها و ... نیز از پارامترهای احتمالی دیگر هستند. در این خصوص Google Map و امکان Street View هم می تواند برای نزدیک کردن تصورات شما به واقعیت کمک کند.

برگردیم سر بحث اصلی مان یعنی رزرو یک جای موقت برای بدو ورود، به نظر من اگر بتوانید از ایران رزرو کنید اینجا وقتی رسیدید می دانید کجا بروید و یک تاکسی از فرودگاه می گیرید شما را مستقیم ببرد به آنجا. اینکه کارت اعتباری از کجا پیدا کنید، یک شرکت هایی هستند که از این جور خدمات ارائه می کنند ولی من نمی توانم اینجا معرفی کنید چون بیشترشان بعد یک مدت کلاهبردار از آب در می آیند. حالا اگر به هر حال امکان رزرو از ایران داشتید اولا همانطور که گفتم در همان منطقه ای بگیرید که می خواهید دنبال خانه بگردید. همچنین هتل آپارتمان بهتر از هتل خواهد بود چون مجبور نخواهید بود هر روز بیرون غذا بخورید و به دلیل تفاوت ذائقه در ابتدا یک قسمت ذهنتان هم درگیر این قضیه باشد و مجبور باشید خودتان را ببندید به مکدونالد! از سایت http://www.stayz.com.au و سایت های دیگری که دوستان در قسمت نظرات معرفی خواهند کرد می توانید جایی برای اقامت اولیه رزرو کنید. جاهایی که Review  های مثبت تری دارد بالطبع بهترند.

+ نوشته شده در شنبه بیست و چهارم اسفند ۱۳۸۷ ساعت 22:20 توسط مهندس ارنست  | 

ده بعلاوه یک فرمان - چک لیست برای اجاره خانه در سیدنی

این چک لیست رو اماده کرده ام تا قبل از همه چیز خودم حواسم باشد وقتی می خواهم خانه اجاره کنم. شاید برای شما نیز این تجربه ها فایده ای داشته باشد. لطفاً اگر موراد دیگری در نظر دارید اعلام کنید. مشکلی نیست این ده فرمان، دوارده فرمان هم می تونه بشه.

1. اول تصمیم بگیرید چه جور جایی می خواهید اجاره کنید؟ خانه ، آپارتمان کم طبقه و یا اپارتمان بلند مرتبه. راستش اینجا مردمش بیشتر دوست دارند توی خونه های ویلایی زندگی کنند. اگر بشه با مشکلاتش کنار اومد خوبه، از جمله مشکلاتش حشرات (خصوصاً عنکبوت، مگس و پشه)،جک و جونور (مارمولک و مار؟؟) و نمناک بودن، نداشتن آسانسور برای ساختمان های زیر سه طبقه و مشکلات امنیتی! رو می شه نام برد. ، به نظر من یکی دو سالی آدم اینجا باشه و با مدل زندگی اینها بیشتر آشنا بشه شاید همون رو انتخاب کنه. ما که به خاطر همه این مسائل و علاقه به داشتن دید خوب از پنجره، آپارتمان های بلند مرتبه رو ترجیح می دهیم. 

2. انتخاب Suburb قدم بعدی است. این قسمت کار واقعا سخته و یک جور Trade-Off هستش بین پولی که می خواهید بدهید و چیزی که می خواهید بدست بیاورید. مناطقی که ارزان تر هستند، یک جورایی آمار جرم و جنایتشون هم بالاتره، هر روز شما یک خبر بد از Black town تو روزنامه می تونید بخونید. Paramatta رو هم تعریف نمی کنند، ایرانیهای قدیمی تر بیشتر آنجا هستند. به نظر من برای کسی که تازه وارده سخته این کار، ما که خوشبختانه بدلیل اینکه دوستان از قبل Hornsby و Waitara رو انتخاب کرده بودند، اینجا ماندگار شدیم. جای خوبی است چه از نظر آرامش چه از نظر امکانات و مرکز خرید و چه از نظر مردمی که توش زندگی می کنند. کلاس های آموزش زبان بزرگسالان (AMES) هم همینجاست. فقط دوری از شهر مشکلش است که 45 دقیقه با قطار راهه. در ضمن اگر آپارتمان های بلند مرتبه را در گزینه 1 انتخاب کرده اید این Suburb یکی از انتخاب های مناسب محسوب می شود.

3. نزدیکی به ایستگاه قطار یکی دیگر از پارامترهایی است که باید در نظر داشته باشید. Suburb هایی که دسترسی به قطار ندارند و باید از اتوبوس استفاده کنید کرایه های پایین تری دارند. همچنین  دسترسی به ایستگاه های اصلی تر بهتر است. مثلاً ایستگاه Waitara فقط به مسیر North sore line دسترسی دارد ولی ایستگاه Hornsby به قطاری که از سمت غرب سیدنی به شهر می رود هم دسترسی دارد. همچنین یک سری قطارهای اکسپرس هستند که فقط در بعضی از ایستگاه ها توقف می کنند. Suburb اون بعضی از ایستگاه ها رو برای زندگی انتخاب کنید بهتر است.

4. دوری از مسیر قطار و بزرگراه هم اهمیت دارد. در بعضی از مسیر ها، قطار باری هم رد می شود که واقعا صدای وحشتناکی دارد. اگر چه عادت می کنید، ولی چه کاریست، یک جای آروم بگیرید که لذت زندگی را ببرید. به حرف بنگاهیه اعتماد نکنید اگر گفت: نه اینجا کسی تا حالا شکایت نکرده از سر و صدای قطار! 

5. جایی بگیرید که کرایه مناسبی داشته باشه که اگه چند وقت دیگه صاحبخونه خواست کرایه رو ببره بالا مجبور نباشید جابجا شوید. همچنین اینجا کرایه هاش هفته ای است برایتان شاید هفته ای 400 دلار با 450 دلار خیلی متفاوت به نظر نرسد ولی وقتی ماهی تقریبا 220 دلار بالاتر می دهید، میشه سالی 2600 دلار. 

6. آپارتمان هایی که Manager داشته باشند با حساب و کتاب ترند.به دوستان و آشنایان بسپرید که اگر ساختمانشان Manager دارد بسپرند اگر جایی خالی شده باشه بروید ببینید. اینطوری هم به اعتبار معرفی که دارید کمتر مشکل عدم وجود سابقه و مدارک شناسایی برمی خورید و هم معمولا قیمت مناسب تری می توانید پیدا کنید. اگر کسی را ندارید، باز خودتان هم یک سر به ساختمان هایی که دوست دارید بزنید و سراغ Manager ساختمان را بگیرید بهتر است. اینجور ساختمان ها معمولا نیازی نمی بینند در سایت آگهی کنند با معرفی به راحتی اجاره می دهند. 

7.سوسک! موقع بازدید سوسک را هم چک کنید. کافیست کابینت های آشپزخانه را باز کنید و ببینید توی گوشه ها تخم های ریز سیاه رنگ سوسک ها را مشاهده می کنید یا نه. دور و بر فر و ماشین ظرفشویی را هم ببینید. معمولا جای گرم هستند. این را بعد از دو بار تجربه کردن می گویم. ما عمل نکردیم، ولی این چک لیست را می نویسم تا شما عمل کنید. شاید بهتر باشد کلا شرط کنید که قبل از اسباب کشی سمپاشی بکنند. در این حالت هم بهتر است اول تمیز کاریهایتان را بکنید بعد سمپاشی بشود، چون تا دو هفته بعد از سمپاشی نباید تمیز کنید تا اثر سم از بین نرود.

8. تلفن. مطمئن شوید که نفر قبلی که اونجا ساکن بوده تلفن داشته و اون شماره رو صاحبخونه یا بنگاه داره. اینجا وقتی خط تلفن قبلی از اپراتور دیگه ای باشه اولا به جای 60 دلار باید 300 دلار بدهید تا تلفن وصل شود چون نیاز به حضور تکنسین هست و هم ممکنه مثل قضیه ما، کلی گیج بزنند تا بعد یک ماه بفهمند که تکنسین باید بفرستند. این رو با صاحبخونه طی کنید که اگر نیاز به 300 دلار باشه فقط 60 دلارش پای شما باشه. اگر اینترنت کابلی در ساختمان باشد می توانید بی خیال خط تلفن شوید و خط تلفن روی اینترنت (VOIP) بگیرید.

9.مدت قرارداد. اگر احساس می کنید کرایه به نسبت جاهای دیگر خوبه قرارداد را یک ساله ببندید. هزینه های جابجایی خیلی بالاست. دردسرش زیاده و به زیر یک سال نمی ارزه. اینطوری در خصوص افزایش کرایه هم ایمن می شوید.

10. امکانات امنیتی ساختمان را در نظر داشته باشید. داشتن دوربین خصوصا در پارکینگ مهم است، اینجا هم شیشه ماشین را ممکن است بشکنند تا ضبط را ببرند، تعجب نکنید. امکانات رفاهی مثل gym و استخر هم تفاوت هایی است که در مقایسه باید مد نظر قرار بدهید.

11. داشتن گاز یک مزیت بزرگ محسوب می شود. اگر اجاق برقی باشد مصرف برق بالا که عمدتا در زمان پیک است خواهید داشت و صورتحساب برق تان بسیار بالا خواهد بود. عدد و رقم خیلی نمی شه داد ولی فکر می کنم ماهی 50 تا 100 دلار تفاوت داشته باشد. (در ساعات پیک کیلو واتی 25سنت حساب کنید)  
+ نوشته شده در پنجشنبه سی ام آبان ۱۳۸۷ ساعت 23:11 توسط مهندس ارنست  | 

جابجایی و هزینه های آن در استرالیا

ما نگفتیم نمی نویسیم دیگر، گفتیم ممکن است ناخواسته مرحوم شویم. فعلاً شما تشویق بفرمایید انشا الله نهضت را به همراه خانواده ادامه دهیم.
و اما بعد ...
قال المهندس الارنست : و شما را توصیه می کنم به انتخاب موشکافانه محل زندگی، بدانید و اگاه باشید که هزینه های جابجایی فراتر از تصورتان خواهد بود. در خصوص هزینه های جابجایی به موارد زیر می توان اشاره کرد: 
- اگر سر کار می روید علاوه بر آخر هفته ها، وسط هفته نیز یک چند روزی درگیر خواهید بود لذا 700 تا 1000 دلار کاهش درآمد یا استفاده از مرخصی که به هر حال بالقوه پول است را در نظر داشته باشید.

- برق، گاز و تلفن هر کدام برای جابجایی یک هزینه ای را درخواست می کنند. هر کدام 50-60 دلار هزینه دارند در واقع باید تماس بگیرید جای قبلی را disconnect کنید. و جای جدید را Connect کنید. البته کار قطع و وصل برای برق و گاز انجام نمی شود و فقط آدرس شما راعوض می کنند ولی بالاخره شارژ می کنند. ممکنه جای جدید اون شرکت سرویس ندهد لازم باشد با یک شرکت دیگر وارد قرارداد بشوید. که اینها هم یک هزینه های پنهانی دارند. مثلاً یک مبلغ ثابت سالیانه می خواهند. هرکدام پست جداگانه می طلبد که سر فرصت به آنها می پردازیم. تلفن هم 60 دلار است. اگر نیاز به بازدید تکنسین باشد 300 دلار. این را موقع قرارداد با Agency طی کنید که اگر لازم به بازدید تکنسین باشد به پای آنها باشد و شما همان 60 دلار را بپردازید. شما این سه قلم را 180 حساب کنید. دقیقش را بعدا اعلام می کنم

- اینترنت اگر ADSL دارید اولا که یک هزینه ای برای وصل شدن آن در جای جدید می گیرند. برای مورد ما  145 دلار است. یک دو هفته بی اینترنتی را هم مد نظر داشته باشید، در حالی که شما در قرارداد هستید و دارید پولش را می دهید و چون هنوز وصل نشده نمی توانید استفاده کنید. ظرفیت تان هم معمولا به ماه بعد منتقل نمی شود. این قلم را پس سرجمع 200 دلار در نظر بگیرید.

- خود جابجایی هم که داستان دارد. اگر بخواهید از خدمات شرکت هایی که اینکاره هستند مثل CityMove استفاده کنید، می بینید که نوشته یک ماشین 4 تن و 2 کارگر، نیم ساعتی 50 دلار، می گویید خوب 2 ساعته می شه 200 دلار، وقتی که کارتان 5 ساعت تمام طول می کشد آن هم با کمک خودتان، و اگر کمک نمی کردید می توانستید انتظار 7 ساعت را داشته باشید و نیم ساعت بیشتر برای برگشت به مبدا اضافه شارژ می کنند و دور مبلمان نایلون هم بپیچند متری 2 دلار حساب می کنند، شانصد متر استفاده می کنند و در آخر می بینید که 610 دلاری که با عرق جبین و کد یمین بدست آورده اید باید تقدیم کارگرهای ریلکس استرالیایی بکنید. و تازه یادتان می آید که مهندس ارنست زبانش مو درآورد از بس گفت اینها خیلی ریلکس کار می کنند. البته راه حلی در این خصوص هست، کرایه وانت و دو تا چرخ دستی برای 24 ساعت، که زیر 100 دلار در می آید و استفاده از کمک دوستان، که ما به خاطر جابجایی وسط هفته این انتخاب را نداشتیم.

- هزینه خش افتادن روی وسایل و زمان صرف شده و استرس و هزینه های روانی و ... را هم حساب کنید.

سرجمع 2000 دلار بعلاوه هزینه های روانی آن را در نظر داشته باشید. بنابراین تا حد امکان از جابجایی پرهیز کنید مگر اینکه جای ارزان تری با همان کیفیت و شرایط می توانید پیدا کنید که این هزینه ها را پوشش دهد. سر موعد هم اگر صاحبخانه یا Agency قصد بالابردن اجاره را داشته باشند معمولا می توانید چانه بزنید. آنها هم برایشان نمی صرفد هر شش ماه یکبار دنبال مستاجر جدید باشند بنابراین کنار می آیند. 
بزودی یک چک لیست برای انتخاب محل سکونت جهت اجاره آماده خواهم کرد. با ما همراه باشید.
+ نوشته شده در شنبه یازدهم آبان ۱۳۸۷ ساعت 20:34 توسط مهندس ارنست  | 

باز هم بی اینترنتی! باز هم سوسک!

+ نوشته شده در پنجشنبه دوم آبان ۱۳۸۷ ساعت 8:49 توسط مهندس ارنست  | 

مشکلات مستاجر بودن در استرالیا

از حادثه ترسند همه کاخ نشینان..........ما خانه بدوشان غم سیلاب نداریم

یک روز صندوق پست رو باز می کنید می بینید یک نامه دارید. از دادگاه و کلانتری محلی (Local Courts & Sheriff) به صاحبخانه و یا هر کس دیگری که اینجا رو اشغال کرده (Occupier). بدین مضمون که شما تا ساعت ده و صفر دقیقه و صفر ثانیه جمعه هفته بعد فرصت دارید اینجا رو تخلیه کنید. اولش با خودتون می گید که چیز مهمی نیست، من مستاجرم، مستاجر هم حق و حقوقی داره، اینجا ایران نیست، اینجا همه چیز حساب و کتاب داره. حتی یادتون می افته که یکی از دوستان گفته بوده که اگر  صاحبخونه بخواهد خونه رو بفروشد شما رو قبل از اتمام قراردادتون نمی تونه بیرون کنه. ولی اگر قراردادتون قبلاً تموم شده بوده ولی ادامه داده اید، بدون مشخص کردن زمان دیگر، باید 60 روز قبل به شما اطلاع بدهد که باید تخلیه کنید.

با شماره دادگاهه تماس می گیرید، می گویند که حکم دادگاه باید اجرا بشه، فرقی نمی کنه که شما مستاجر هستید یا نه. می گویید پس حق من به عنوان مستاجر چی می شه، می گویند که بله می دونیم، متاسفانه اینطوریه دیگه، شاید شما هم مشکلی نداشته اید و اجاره تون رو هم به موقع می دادید، ولی به هر حال شما قربانی مشکلاتی هستید که صاحبخانه تان با ندادن وام ایجاد کرده. شما بعد اینکه تخلیه کردید می توانید بروید از صاحبخانه قبلی شکایت کنید، البته مجبورید کلی خرج وکیل کنید، آخرش هم کسی که پول بانک رو نداده، و این مدت اجاره ها رو گرفته به جیب خودش سرازیر کرده، پول تو رو می خواهد بده؟؟

دوستان همه بسیج می شوند مشکل شما رو حل کنند:

-  یکیشون یک وکیل سراغ داره، ازش می پرسه، وکیله می گه قانون جدیده، بانک به شما لطف کرده یک هفته مهلت داده، می تونسته بگه از فردا پاشو! اگر وسایل داشته باشید بیرون می ریزند، هزینه اش رو هم ازتون می گیرند.

- یکی دیگه از دوستان سایت tenants.org.au رو معرفی می کنه، که یک سازمان غیر دولتی برای حفظ حقوق مستاجرینه، مشاوره هم داره، زنگ می زنید، می گن بله واقعاً متاسفانه همینطوره! حکم دادگاهه کاریش نمی شه کرد، همون موقع که گفتند میان و کلید ها رو عوض می کنند و پلمپ می کنند و اگه وسایل داشته باشید می مونه اون تو! 

- یکی دیگه سایت cttt.nsw.gov.au رو معرفی می کنه، می روید و مطلبی پیدا می کنید در این خصوص که می گوید مقاومت نکنید، و گرنه پلیس دخالت می کنه! زنگ هم می زنید، می گویند، بله، متاسفانه اینطوریه!

- یکی می گه به Fair Trading زنگ بزن، جواب همونه

خودتان هم در اینترنت می گردید ببینید قضیه چیه، تازه می فهمید که تنها نیستید، ملت زیادی به خاطر این قانون مسخره آواره شده اند! زبانتان هم خوب می شود، مثلاً کلمه foreclosure رو یاد می گیرید. کم کم مجاب می شوید که دنبال یک جای جدید باشید. 

خوشبختانه یک جایی پیدا می کنید با همون قیمت، با امکانات بهتر، ولی بدون View ی جای قبلی و احتمالاً با سر و صدای بیشتر به خاطر نزدیکی به ایستگاه قطار. می گویید جهنم دیگر، نمی توانیم وسایلمون رو بریزیم تو کوچه که! بیعانه (deposit) می دهید و تقریباً یک نفس راحت می کشید.

حالا که کلی اطلاعاتتان اضافه شد بگویید ببینم اگر بدانید که صاحبخانه تان بانک را دو در می کند و عنقریب است که بانک بیاید اینجا را تصاحب کند و شما را بیندازد بیرون چکار می کنید؟

1. اجاره تان را زودتر از موعد تمام می کنید ( یادتان باشد که طبق قانون مجبورید در این حالت تا پایان قرارداد اجاره را تا قرون آخرش پرداخت کنید)

2. اجاره تان را مثل بچه آدم سر وقتش می دهید، و انتظارش را دارید که یک روزی بانک سر برسه و شما رو بیرون بکنه

3. اجاره تان را نمی دهید، تا طبق قانون با شما برخورد شود و این دفعه صاحبخانه تان حکم تخلیه بگیرد و شما را بیندازد بیرون

4. راه حل دیگه ای هم هست؟

واقعی یا ساختگی؟؟؟
این داستان واقعی است و در 15 اکتبر 2008 برای مهندس ارنست در سیدنی اتفاق افتاده است! 
خدا ذلیل کند این اوزیها رو که یک قانونگذاری هم بلد نیستند. این بود اون چیزی که به خاطرش کره زمین رو نیم دور زده ایم؟؟
+ نوشته شده در جمعه بیست و ششم مهر ۱۳۸۷ ساعت 20:22 توسط مهندس ارنست  | 

سوسک استرالیایی!

فکر نکنید بیایید استرالیا از دست سوسک های امریکایی مقیم ایران خلاص می شوید. توی طبقه ششم فکر نمی کردیم جک و جونور باشه. ولی سوسک های ریز لوزی شکل بود. امروز سم گرفتم رفتم سمپاشی کردم. البته سوسک های اینجا هم مثل آدمهایش Relax هستند، خیلی فرز نیستند. از فردا دیگه شاید بریم خونه خودمون اگه سمپاشیه جواب داده باشه.
البته اگر برویم چند روزی تلفن و اینترنت نداریم. اینترنت وایرلس بدون رمز هم پیدا نکردیم دزدکی استفاده کنیم. یک تحقیقی کردم اینترنت +ADSL2 که سرعتش تا 20 مگابیت در ثانیه هم ممکنه برسه ولی در شرایط عادی 10 تا 14 مگابیت در ثانیه است با حجم 30 گیگابایت در ماه درمی آید ماهی 50 دلار. تلفن هم در می آید ماهی 30 دلار بعلاوه هر ارتباط داخلی 40 سنت. بستر مخابراتی اینجا دست شرکت telstra است ولی اینترنتش گران است ISP های دیگر ارزانتر دارند.
حالا تلفن و اینترنت چه ربطی به سوسک داره، نمی دونم!
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و هفتم خرداد ۱۳۸۷ ساعت 1:33 توسط مهندس ارنست  | 

بالاخره ما هم خونه گرفتیم!

بالاخره خونه اجاره کردیم. یک مقدار گرون شد، هفته ای 450 دلار استرالیا، چهار ماه اجاره را هم پیش دادیم. ولی خوبه. دو خوابه، شیک و تر و تمیز در طبقه ششم یک ساختمان 8 طبقه، با یک جای مطالعه   (Study)، دو تا بالکن با دید بسیار عالی به زمین چمن و خانه های ویلایی لابلای درختان! یک روز در میان هم این منطقه بارانی و مه آلود است، نمای بسیار دل انگیزی ایجاد می شود. حالا بعداً فرصت کردم از آداب اجاره کردن در اینجا می نویسم و عکس هم می گذارم تا لذتش را ببرید. ممنون از اینکه دعا کردید. حالا دعا کنید کار خوب گیر بیاوریم.
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و سوم خرداد ۱۳۸۷ ساعت 2:23 توسط مهندس ارنست  | 

در جستجوی مسکن

به مرکز شهر سیدنی CBD یا Central Business District گفته می شود و بیشتر شرکت ها در این قسمت شهر واقع هستند. بیشتر مردم در حومه های شهر (Suburb) ساکن هستند. هرکدام از Suburb ها یک محیط زندگی تقریباً کامل با مراکز خرید، سینما ،مراکز تفریحی و ... هستند. انتخاب یک Suburb مناسب برای زندگی شاید خیلی آسان نباشد و مسائلی چون اجاره بها، ملیت اکثریت ساکنین آن منطقه، آپارتمانی یا ویلایی بودن ساختمان ها و ... در آن تاثیر دارد. ما در Waitara و محدوده Hornsby دنبال اجاره آپارتمان هستیم. این منطقه جزو محدود مناطقی است که آپارتمان های بلند مرتبه دارد. همچنین دوستان ساکن آپارتمان های Waitara هستند. مرکز خرید West field و ایستگاه های قطار Waitara و Hornsby نیز نزدیک هستند. محل آموزش زبان (AMES = Adult Migrant English Services) نیز همین اطراف قرار دارد. یک زمین چمن بزرگ نیز در این منطقه هست که نمای بسیار عالی از ساختمان های این منطقه دارد.
جستجوی مسکن در اینجا آداب خاص خودش را دارد. ابتدا از سایت های http://www.domain.com.au یا http://www.realestate.com.au یا http://www.rent.com.au خانه مورد نظر خود را از نظر مبلغ اجاره، محل و ... پیدا می کنید. اگر زمان بازدید مشخص بود که منتظر فرارسیدن آن روز می شوید و گرنه برای مشخص نمودن زمان بازدید با Agency مربوطه تماس می گیرید. هر کدام از موارد، Agency خاص خود را دارد که در سایت مشخص می شود.
اینجا کارمندان بنگاه ها (real estate agency ها) معمولاً خانم هستند. زمان بازدید (Inspection) را معمولاً برای شنبه ها می گذارند. یکی 10 تا 10:20 یکی 10:30 تا 10:50 یکی 11 تا 11:20 الی آخر. بعضاً نیز زمان بازدید دو تا از موارد مورد نظر شما ممکن است روی هم بیفتد که باید وسیله داشته باشید، یکی را دیدید بدوید تا به اون یکی هم برسید. روز بازدید به محل که می روید می بینید خانم Agent آمده، یک تابلو در کوچه می گذارد که رویش نوشته For Lease, Now Open For Inspection و داخل هم که می روید اسمتان را یادداشت می کند. کارت ویزیت و Application Form ها را آنجا گذاشته اند اگر مورد را پسندیدید Application Form بر می دارید به تعداد نفرات تان و یا آنجا پر می کنید و یا بعداً می برید و به همراه کپی مدارک شناسایی ( صفحه اول پاسپورت ، صفحه ویزا، گواهینامه رانندگی بین المللی)  به دفتر Agency تحویل می دهید. بعداً صاحبخانه از بین Application Form های جمع شده، انتخاب خود را انجام می دهد و Agency با شما تماس می گیرد که تبریک یا تسلیت بگوید!
بدبختی که برای تازه واردها وجود دارد این است که چون سابقه اجاره قبلی ندارند کسی نمی داند که آیا اشخاصی هستند که به موقع اجاره را پرداخت کنند یا نه؟ همچنین عموماً شغل هم ندارند، چون اول باید خانه بگیرند بعد دنبال شغل باشند. بنابراین یک راهش اینست که شما خودتان در فرمهایی که پر می کنید پیشنهاد بدهید که اجاره شش ماه اول را پیش پیش بدهید و مدت قرارداد را نیز بنویسید 6 ماه یا یک سال. در این صورت احتمال برنده شدن در این رقابت سخت بیشتر خواهد بود. چند وقتی هست که بدلیل افزایش نرخ بهره های بانکی مردم علاقه ای به خرید مسکن ندارند، و بازار مسکن خراب شده، سرمایه گذاری نیز به همین دلیل کم شده، مسکن جدید که ساخته نمی شود، اجاره نشین ها هم بیشتر شده اند و اجاره ها بالا رفته اند.
اینجا اجاره ها هفته ای حساب می شود. جایی که دوستان می نشینند یک آپارتمان 2 خوابه تقریباً 80 متری با دو حمام/دستشویی در یک ساختمان هشت طبقه تمیز هفته ای 400 دلار که ماهی می شود تقریباً 1700 دلار. الان با 420 به سختی می شود چنین جایی پیدا کرد تازه اگر در رقابت کم نیاورید! در مدل هفته ای 20 دلار اضافه شدن به چشم نمی آید ولی در ماه می شود 85 دلار! هزینه آب و شارژ به عهده صاحبخانه و برق و گاز و تلفن به عهده مستاجر است. همچنین دولت موقع قرار داد مبلغ چهار هفته اجاره را به عنوان ودیعه از شما می گیرد که به آن می گویند Bond ،در پایان قرارداد اگر همه چیز سالم تحویل گردد به شما بر می گرداند.

خلاصه خوان اول گرفتن خانه است، ما که هنوز در این مرحله هستیم. دعا کنید!

پی نوشت: بیش از یکسال از نوشتن این مطلب می گذرد و همیشه در این مدت در این فکر بودم که چگونه می شود این بار فکری در خصوص پیدا کردن خانه مناسب جهت اجاره را از دوش مهاجران جدید برداشت. با تعدادی از دوستان همفکر دیگر خدماتی را تحت عنوان گرین آیلند (Green Island) برای مهاجرین شروع کردیم که یکی از آنها راهنمایی و همراهی در پیدا کردن خانه جهت اجاره است. برای اطلاع از این خدمات به وب سایت گروه مراجعه و در صورت نیاز تماس بگیرید. 

موید باشید

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و یکم خرداد ۱۳۸۷ ساعت 12:8 توسط مهندس ارنست  |