اینجا یکی از هنرهای ضروری برای زندگی، برگرداندن مالیات های داده شده یا Tax Return است. منظورم مالیات بر درآمد است. مالیات روی کالاها و خدمات (Goods and Services Tax) یا به اختصار GST را که معمولاً 10 درصد است می دهید، حرفی توش نیست. اینجا البته مثل امریکا و کانادا نیست و قیمت های اجناس را که در فروشگاه ها می بینید با GST اعمال شده است (Include است). در پایین رسید ها معمولاً مبلغ GST رو هم می بینید.

مالیات بر درآمد است که اینجا کمرشکن است. شما اگر 100 هزار دلار در سال در آمد داشته باشید 26 هزار دلار آن را باید مالیات بپردازید، مطابق جدول مالیاتی هرچه حقوق بالاتر می رود، درصد مالیات آن محدوده درآمدی بیشتر است. برای درآمد 80 هزار تا 180 هزار در سال مالیات 18 هزار بعلاوه 40 درصد مبلغ این Range را مالیات باید بدهید. در پایان سال مالی ( که اول July است) شما برای درآمد آن سالتان، مطابق قانون می توانید مقادیری از مالیات های پرداخت شده را برگردانید. روش کار اینست که شما بگویید هزینه ها و یا سرمایه گذاری که انجام داده اید باعث شده که حقوق شما کم شود. مثلاً شما برای آموزش یا مدارک مرتبط با کارتان 2000 دلار هزینه کرده اید. این باعث می شود شما حقوقتان به جای 100 هزار بشود 98 هزار و مالیات اضافه ای که بابت آن دو هزار پرداخت کرده اید (800 دلار) برمی گردد. یا اگر لپ تاپ بخرید، مالیاتش در سه سال قابل برگشت است.

شاید بحث مالیات برای کسانی که تازه وارد هستند در بدو ورود برایشان کاربردی نداشته باشد، اما چند تا نکته هست که باید توجه داشته باشید. اول اینکه هر خرید یا خرج عمده ای که انجام می دهید رسیدهایش را نگه دارید، چون ممکن است به درد برگشت مالیات بخورد. مثلاً شما درصدی از هزینه های موبایل و تلفن و اینترنت منزل را می توانید برای برگشت مالیات استفاده کنید. کسانی که بصورت Contract کار می کنند دستشان برای برگشت مالیات بازتر است و حتی ممکن است درصدی از مالیات اجاره خانه شان را هم برگردانند.

بحث دیگر، اینست که اگر شما در استرالیا قبل از ماه July به جای 12 ماه، مثلاً 8 ماه کار کرده باشید، چون درآمدتان در آن سال مالی در رنج پایین تری قرار می گیرد، مقدار قابل توجهی از مالیات هایی که پرداخت کرده اید بر می گردد. همچنین برای زوج های بدون فرزند که یکی از آنها شاغل نیست مبلغ 2100 دلار از مالیات پرداخت شده تحت عنوان Family Tax Benefit یا FTB قابل برگشت است.

یک محاسبه جالب دیگر، در خصوص خرید خانه است. اگر شما خانه بخرید و ساکن شوید که هیچ چی! ولی اگر خانه بخرید و اجاره بدهید یک جور سرمایه گذاری محسوب می شود و شما به فرض ماهی 3500 دلار قسط می دهید و خانه را ماهی 1500 دلار اجاره می دهید. این یعنی این که شما ماهی 2000 دلار ضرر می کنید. یعنی سالی 24000 دلار. بنابراین اگر حقوقتان 100 هزار دلار است در واقع درآمدتان 76 هزار است، یک چیزی تو مایه های 9 هزار دلار از مالیات شما بر می گردد. یعنی در 30 سال می شود 270 هزار دلار، که این خودش تقریباً ارزش اون خونه است! و شما فقط دارید بهره بانکی وام را پرداخت می کنید!

البته اطلاع از قوانین خیلی مهم است و نیازی هم نیست این کارها را خودتان انجام دهید. ملت اینجا معمولاً برای این جور کارها حسابدار می گیرند.