خانواده مهندس ارنست - مهاجرت به استرالیا

اون موقع که رفته بودم سفارت استرالیا برای زدن ویزا روی پاسپورت ازشون پرسیدم که نقشه ای چیزی از سیدنی یا استرالیا دارید؟ گفتند نه. به هر حال شاید خیلی نیازی ندیده اند روی بحث توریسم برای ایران کار کنند، ایرانیها اگر پول داشته باشند میروند ترکیه و دوبی و اروپا، اینهمه راه رو نمی کوبند بیان استرالیا. از کانون جهانگردی و اتومبیلرانی هم پرسیدم نقشه خیلی جاها رو داره، نقشه استرالیا گرفتم که بدردم نخورد، چون فارسی بود و شما تا اسم انگلیسی یک جا رو ندونید نمی تونید نقشه فارسی رو متوجه شوید. حالا درسته که Google Map هست ولی با سرعت اینترنت ایران خیلی سخته.

توی این پست می خواستم چند تا سایت معرفی کنم که نقشه Pdf قابل دانلود داشته باشه تا یک دید کلی بده:

نقشه ایستگاه های قطار شهری دید کلی خوبی می تواند از نظر موقعیت Suburb ها به شما بدهد. اینجا را کلیک کنید تا نقشه ایستگاه های قطار سیدنی را از سایت RailMaps ببینید. 

اینجا و اینجا هم نقشه های مرکز شهر سیدنی را ببینید

اینجا هم Hornsby را ببینید تا بر شما پوشیده نماند که ما از تبدیل Hornsby به مرکز مهاجران ایرانی نسل جدید حمایت می کنیم.

لطفا اگر نقشه های مناسب دیگر سراغ دارید معرفی کنید تا از اجر معنوی آن برخوردار گردید.

شاید بتوان گفت مهمترین اقدام در بدو ورود انتخاب Suburb مناسب است. البته با فرض این که شما شهرتان را انتخاب کرده اید. بررسیهای لازم را می توانید قبل از ورودتان انجام بدهید. مهمترین پارامترهای انتخاب منطقه، دوری یا نزدیکی به مرکز شهر، متوسط اجاره خانه و دسترسی به وسایل نقلیه عمومی خصوصا قطار شهری است. در واقع یک جور مصالحه (Trade-off) بین این پارامترها باید انجام بدهید. برای دوری و نزدیکی به مرکز شهر و دسترسی به وسایل نقلیه عمومی در سیدنی می توانید از سایت CityRail استفاده کنید مبدا را مشخص کنید و مقصد را مثلا ایستگاه Town hall بزنید و ببینید چقدر طول می کشه و چند تا وسیله باید عوض کنید؟ Google Map هم که نیاز به معرفی نداره. می مونه اجاره خونه، از سایت RPData می توانید اطلاعات آماری کلی در مورد بازار مسکن هر Suburb پیدا کنید. از سایت RealEstate هم می توانید چند تا نمونه ببینید قیمت ها دستتان بیاید.

در خصوص شناخت بیشتر Suburb ها می توانید از اطلاعاتی که در ویکی پدیا برای هر Suburb وجود دارد استفاده کنید. اطلاعات آماری بسیار عالی که مربوط به سال 2006 است رو می توانید از سایت Dictionary of Sydney ببینید. این امارهای اداره آمار استرالیاست که در سایت خود اداره آمار هم یافت می شود. اطلاعاتی در خصوص ترکیب سنی، درآمد، ملیت، زبان و کلی اطلاعات دیگر که واقعا دید خوبی نسبت به هر منطقه می دهد. ایرانی هایی که تازه می آیند استرالیا، دوست دارند جایی باشند که مهاجر کمتر داشته باشد و به قولی استرالیایی های اصیل بیشتر باشند، ولی جالب است که بدانید جاهایی که استرالیایی ها بیشتر هستند مدل زندگی شان فرق می کند و لزوما دسترسی خوبی به وسایل نقلیه عمومی ندارند (مثل Castle Hill) و به خاطر همین جاهایی مثل Hornsby که تعداد زیادی هندی و چینی دارد و جاهایی مثل Chatswood که یک جورایی چین محسوب می شه در ابتدا مناسب تر است تا جا بیفتید و ماشین بگیرید و به زندگی اوزی عادت کنید.

پی نوشت 1: به توصیه دوست عزیزمون از سیدنی به روایت تصویر، از Whereis هم می توانید برای پیدا کردن آدرس ها استفاده کنید.

پی نوشت 2: یک سری از نکاتی که در یکی از پست های قبلی برای اجاره خانه داده بودم در انتخاب Suburb هم بهتر است مد نظر داشته باشید. مثلاً آرام یا شلوغ بودن می تواند مربوط به منطقه باشد. همچنین وجود مراکز خرید و امکانات دیگر برای زندگی در نزدیکی محل سکونت یک نعمت محسوب می شود.

امشب (5 آوریل 2009) ساعت 3 نصف شب ساعت رسمی ایالت New South Wales یک ساعت به عقب کشیده می شود و بدین ترتیب اختلاف ساعت با ایران 5:30 می شود. ساعت رسمی ممالک مختلف رو از اینجا ببینید.

نکته جالبی که در خصوص Daylight Saving وجود دارد اینست که ایالت Queensland کلا ساعت رو تغییر نمی دهند و به خاطر همین اگر در شش ماه گذشته مسافرت می کردید از سیدنی به بریزبین و بالعکس ممکن بود اول کار شاخ در بیاورید از اینکه طبق بلیط تان مسیر رفت نیم ساعت طول می کشه و مسیر برگشت دو ونیم ساعت! و بعد از تحقیقات متوجه می شوید که این به خاطر سربالایی و سرازیری نیست، پرواز یک و نیم ساعته و بدلیل تفاوت ساعت دو ایالت این اختلاف ایجاد می شود.

چند روز پیش توی یک مراسمی توی شرکت مدیر روابط مشتریان می گفت یک سری از تماس هایی که داریم اینه که می گن شما کجا هستید، وقتی می گیم سیدنی هستیم باور نمی کنند. چون بیشتر شرکت ها Call Center هایشان را برای کم کردن هزینه ها به کشورهای دیگه مثل هند می فرستند. می گفت یکی از مشتریهایی که تماس گرفته بود قبول نمی کرد که ما تو سیدنی هستیم، آخرش گفت راست می گی Waltzing Matilda رو بخون ببینم. من این تکه از صحبتش رو نگرفته بودم، از همکارا پرسیدم این چی چی ماتیلدا بود؟ گفتند یک ترانه خیلی معروف استرالیایی است و ... خلاصه ما افتادیم دنبال این Benchmark استرالیایی بودن!

این ترانه رو اینجا و اینجا و اجرای آن را اینجا و اینجا و خیلی جاهای دیگه توی اینترنت پیدا کردم. توی ویکی پدیا یک صفحه مخصوص داره و ظاهرا پرطرفدارترین آواز بعد از سرود ملی استرالیاست و به نوعی به عنوان سرود ملی غیر رسمی استرالیا عنوان می شه. البته تا حالا هیچ جای رسمی این رو به عنوان سرود ملی غیر رسمی استرالیا مطرح نکرده (چی شد!!!). حالا ما متن این ترانه رو هی بالا پایین کردیم نفهمیدیم این ماتیلدا کی بود و لازم شد تحقیقات بیشتری به عمل بیاد. یک سری کلمات کاملا استرالیایی هم توی این ترانه هست که پیش نیاز فهمیدن آن است. اولش فکر می کنید مشکل زبان دارید، بعدش می فهمید که قضیه فقط زبان نبوده: 

متن ترانه از یک مرد آسمان جل خانه بدوشی صحبت می کند که زیر یک درختی کنار آب می نشیند استراحت کند و ظرفی هم می گذارد رو آتیش تا آبش جوش بیاد. یک گوسفندی رو می بینه که اومده آب بخوره، می پره و گوسفنده رو می گیره و آماده اش می کنه تا یک دلی از عزا در بیاره، که یک دفعه سر و کله صاحب گوسفند با سه تا پلیس پیدا می شه و قهرمان داستانمون می گه که شما نمی تونید منو زنده بگیرید و می پره تو آب. اگه از کنار اون آب رد بشید ممکنه صدای روحش رو بشنوید که می گه Who'll come a Waltzing Matilda with me. این جمله آخری جمله ای است که در ترانه بسیار تکرار می شود.

مردان خانه بدوش که Swagman  نامیده می شوند کل زندگی شون همون Swag شان است. Swag یک چیزی مثل کیسه خواب هستش که وسایل رو هم با اون می پیچند. این آدمها چون کسی رو ندارند روی این Swag شان اسم Matilda رو گذاشته اند که یک نام زنانه است و Waltzing Matilda به حالتی که این Swag در هنگام حرکت دارد گفته می شود! متن ترانه را اگر ببینید چند تا کلمه خاص استرالیایی هم هستش، مثل Billabong که به رودخانه ای که دیگر آب توش جریان نداره و حالت برکه به خودش گرفته گفته می شه، Billy can یک نوع قابلمه است. Coolibah tree درخت اکالیپتوسه، Tucker یعنی غذا و Squatter که به معنی ثروتمند و زمین دار بوده که الان به معنی غاصب و زمین خوار هستش.

سئوالی که مطرح می شه اینه که چرا باید یک کسی که گوسفند دزدیده قهرمان داستان باشه؟ چرا تصمیم به خودکشی می گیره برای چنین جرم کوچکی؟ شاید دلیلش این باشه که اولین کسانی که امده اند استرالیا مجرم های تبعیدی بودند و یک جورایی هیچ وقت پلیس رو از خودشون ندونسته و همیشه به پلیس بدبین بوده اند و  اون صاحب گوسفنده توی داستان خودش یک جورایی غاصب و زمین خوار محسوب می شه. حالا چرا این ترانه محبوبه؟ شاید به خاطر آهنگش باشه که یک جورایی حماسی است و یک فریاد اعتراض و عدالتخواهی هم توش مستتر هست و شاید به خاطر کلمات اصیل استرالیایی اش به عنوان سرود ملی غیر رسمی استرالیا مطرح می شود.جالبه بدانید که این ترانه توسط استرالیایی ها توی جنگ جهانی اول و دوم به جای "کربلا کربلا ما داریم میاییم" مورد استفاده قرار می گرفته. 

در هر صورت به نظر من ارتباط برقرار کردن با این ترانه و فرهنگ عامیانه استرالیا یکی از ملزومات زندگی در استرالیاست! یکی اگر بخواهد تو ایران زندگی کنه و مرغ سحر و تو ای پری کجایی رو نشنیده باشه و یا نتونه ارتباط برقرار کنه مفهوم داره؟ ممکنه یکی تو آذربایجان زندگی کنه و ندونه کوچه لره سو سپمیشم یار گلنده توز اولماسین یعنی چی؟ پس گوش کنید یک بار نه، ده بار، صد بار و برای Swagman اشک بریزید. درکش کنید و هر وقت کنار یک Billabong می روید برای شادی روح Swagman صلوات بفرستید.

من تبریک سال نو رو گذاشتم یک مقدار با فاصله بدم با تبریک اوباما قاطی نشه. نوروز امسال رو در حالی شروع کردیم که اصلا حس و حال عید نبود. با چیدن سفره هفت سین و درست کردن سبزه و خرید ماهی قرمز (یا به قول اینها Gold Fish) سعی کردیم عید رو شبیه سازی کنیم ولی به خاطر اینکه عملا اب و هوا به زمان عید نمی خوره و تازه هوا داره یک کم پاییزی می شه، شبیه سازی موفقی نبود. شب عید رو هم پیش علی و منیژه بودیم و علی نقش بزرگتر مجلس رو بازی کرد و عیدی ما رو که قبلا لای قران جاسازی شده بود به دلار پرداخت کرد. نمی دونم این به خاطر اینه که فعلا سال اول ما بوده یا اینکه هر سال از تجربه حس و حال عید محروم خواهیم بود. پیشنهاد من اینه که ایران رفتن هامون رو بگذاریم برای زمان عید. و اگر کسی از آشناها هم بخواد برای تفریح بیاد اینجا زمان کریسمس بیاد. اینطوری می شه از مزایای هر دو استفاده کرد.

توی شرکت هم به همکارا گفته بودم که سال نوی ما شروع می شه و اول بهاره ( که اول پاییز نیمکره جنوبیه) ، اونها هم گفتند که پاییز ما که شروع شده از اول مارچ. باز دم گوگل گرم که لوگوی اون روز رو عوض کرده بود و برای استرالیا زده بود First day of fall، و خلاصه یک مقدار از مزایای تقویم ایرانی براشون گفتم و از هفت سین. که هر چی عکس سنجد رو بهشون نشون دادم نفهمیدند چیه، سنجد رو براشون بردم ببیند و گفتند ما تا حالا همچین چیزی ندیدیم. خلاصه ما که نفهمیدیم سنجد به انگلیسی چی می شه! شما اگه فهمیدین بگین.

از همینجا می خواستم پیام خودم رو در خصوص سال اصلاح الگوی مصرف هم بدهم. آمار خواننده های وبلاگ نشون میده که بیشتر دوستان در روزهای کاری وبلاگ رو می خونند و این یعنی اینکه سر کار می خونند. من می خواستم از دوستان بخوام که الگوی مصرف وبلاگ خوانیشون رو اصلاح کنند و سر کار بشینند کارشون رو بکنند وبلاگهاشون رو تو خونه بخونند! همچنین اینترنت رو زیاد مصرف نکنید به همه برسه!

در نهایت، سالی سرشار از موفقیت و شادکامی رو برای همه تان آرزو می کنم. امیدوارم که امسال مشکلات اقتصادی دنیا مرتفع بشه و دوستانی که منتظر خبر ویزاشون هستند در زمان مناسبش این خبر رو دریافت کنند.

باراک اوباما رییس جمهور ایالات متحده امریکا به مناسبت نوروز برای مردم و رهبران ایران پیام تبریک فرستاد و اگرچه بسیار مثبت شروع می شود و مثبت هم خاتمه می یابد وسطش حرف دلش رو هم زده و گفته که با ترور و این حرف ها کار درست نمی شه. این تکنیک، ساندویچ نامیده می شود.

متن کامل پیام تبریک اوباما به مناسبت نوروز:

"امروزمی خواهم بهترین آرزوهای خود را به همۀ کسانی که نوروز را در سرتاسر جهان جشن می گیرند تقدیم کنم. این جشن، هم یک آیین باستانی و هم زمانی برای بازآفرینی است و امیدوارم که شما از این فرصت ویژۀ سال برای بودن در جمع دوستان و خانواده بهره گیرید.

من بویژه می خواهم به طور مستقیم با مردم و رهبران جمهوری اسلامی ایران صحبت کنم.

نوروز تنها بخشی از فرهنگ نام آور شماست. هنر، موسیقی، ادبیات و نوآوری شما جهان را به دنیایی زیباتر و بهتر تبدیل کرده است. اینجا، در ایالات متحده، جامعه خود ما هم در پرتو سهمی که آمریکاییان ایرانی تبار ادا کرده اند پربارتر شده است. ما از تمدن بزرگ شما آگاهیم. دستاوردهای شما احترام ایالات متحده و جهان را برانگیخته است.

برای مدتی نزدیک به سه دهه روابط میان دو کشور تیره و تار بوده است. ولی این جشن، یاد آوری برای نقاط مشترک بشریت است که همه ما را به هم پیوند می دهد.از بسیاری جهات شما نیزمانند ما سال نو خود را همانگونه برگزار می کنید که ما جشن می گیریم. با گردآمدن با دوستان و افراد خانواده، مبادلۀ هدایا و داستانها و نگاه به آینده، با احساس تازه ای از امیدواری.

در بطن این جشن ها، نویدی برای یک روز بهتر، امیدی برای فرزندان ما، امنیت برای خانواده های ما، پیشرفت برای جوامع ما و آشتی میان ملتها نهفته است. اینها امیدواریهای مشترکند. اینها رویاهای مشترکند.

پس این فصلی برای آغازی نو است. من میل دارم به روشنی با رهبران ایران سخن بگویم.

ما اختلافاتی جدی داریم که با گذشت زمان بر آنها افزوده شده است. دولت من اکنون به دیپلماسی متعهد است که طیف کاملی از مسائلی را که پیش روی ماست مورد بررسی قرار می دهد و در صدد ایجاد یک پیوند سازنده میان ایالات متحده، ایران و جامعۀ جهانی است. این فرایند با تهدید به پیش نمی رود. به جای آن ما خواستار برقراری ارتباطی صادقانه و مبتنی بر احترام متقابل هستیم.

شما نیز در برابر خود انتخابی دارید. ایالات متحده مایل است که جمهوری اسلامی ایران بر جایگاه راستین خود در جامعۀ بین الملل قرار بگیرد. شما دارای چنین حقی هستید - اما این حق با مسئولیت های واقعی همراه است و به این جایگاه نه از راه ترور یا به مدد جنگ افزار، بلکه از طریق اقدامات مسالمت آمیز که نشان دهندۀ بزرگی حقیقی ملت و تمدن ایران است می توان دست یافت. و معیار سنجش این بزرگی داشتن توانایی برای ویران کردن نیست، نشان دادن توانایی شما برای ساختن و آفریدن است.

بنا براین، به مناسبت فرارسیدن سال نو شما، مایلم شما، مردم و رهبران ایران بدانید که ما در جستجوی چگونه آینده ای هستیم. این آینده ای است همراه با مبادلات تجدید شده میان مردم ما، و فرصتهای بزرگتری برای مشارکت و بازرگانی. این آینده ای است که در آن اختلافات دیرین برطرف شده اند، آینده ای که در آن شما و همسایگانتان و جهان در بعد وسیع ترمی توانیم همهدر صلح و امنیت بهتری زندگی کنیم.

من می دانم که این منظور به آسانی تحقق پذیر نیست. کسانی هستند که اصرار دارند ما را بر اساس اختلافاتی که داریم معرفی کنند. اما شایسته است کلماتی را که سالیانی پیش به وسیلۀ سعدی نگاشته شده به خاطر آوریم:

بنی آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند

فرارسیدن یک فصل نو، این انسانیت گرانبها را که همۀ ما در آن مشترکیم به ما یاد آوری می کند. یکبار دیگر به این روح متعالی توسل جسته و نوید آغازی دوباره را بجوییم.

سپاسگزارم. عید شما مبارک"

این هم لینک ویدیوی پیام اوباما در یوتیوب با زیرنویس انگلیسی و این یکی هم در سایت کاخ سفید با زیر نویس فارسی.

به نقل از خبرگزاری درون استرالیا (به سوی استرالیای سابق) و سیدنی مورنینگ هرالد ایالت ویکتوریا بار دیگر با قدرت 4.6 ریشتر لرزید. با توجه به این که این زمین لرزه از نظر قدرتی با زمین لرزه 12 روز قبل یکی است، نمی شه گفت این پس لرزه بوده! 

این موضوع شاید یکی از مهمترین دغدغه های دوستانی باشد که در شرف دریافت ویزا هستند و نمی دانند از کجا باید شروع بکنند. آیا باید جایی را رزرو کنند از ایران یا اینکه بیایند و ببینند اینجا چه پیش می آید؟ از قضای روزگار هم این قضیه چیزی است که من تجربه نکرده ام و به لطف دوستانی که اینجا بودند خیلی از مسایل بدو ورود به استرالیا رو نداشتم. به هر حال من از تجربه دوستان دیگر می نویسم، دوستانی که تجربه ای در این زمینه دارند لطفا ما رو از نظراتشون بی بهره نگذارند.

به نظر من قدم اول انتخاب منطقه یا Suburb است و جای موقتی که می خواهید بگیرید هم بهتر است توی همان منطقه باشد تا برای پیدا کردن خانه اذیت نشوید. اگر می خواهید بیایید اینجا را ببینید و بعد تصمیم بگیرید که توی چه منطقه ای زندگی کنید به نظر من لازم است که تجدید نظر بکنید. شما باید اول کار یک محل موقت برای اقامت داشته باشید و هر چه سریعتر به دنبال اجاره خانه باشید، فرصت زیادی ندارید، چشم به هم بزنید فریت تان هم رسیده و شما بهتر است قبل از آن جاگیر شده باشید.هزینه سفرهای داخل شهری حتی با وسایل نقلیه عمومی و حمل و نقل بار زیاد است و با توجه به اوضاع اقتصادی فعلی بهتر است از همان ابتدا مواظب جیب تان باشید. شما قبل از سفر مطمئنا باید بودجه ماهیانه تان مشخص باشد و باید بدانید ماهیانه چقدر می توانید برای اجاره منزل بپردازید. بر اساس آن یک سری مناطق از لیست تان حذف می شوند. پس بهتر است قبل از آمدن وب سایت های اجاره مسکن http://www.domain.com.au و http://www.realestate.com.au را خورده باشید.

از مناطق باقیمانده هم باید ببینید کجاها احتمال زیادی دارد که با سلیقه و پارامترهای مورد نظر شما جور در بیاد. در خصوص سلیقه می توانید از الگوریتم مسیریابی مورچه ها استفاده کنید. مورچه ها مسیری را می روند که تعداد بیشتری مورچه قبلا ازش رد شده باشد و به این ترتیب احتمال اینکه به غذا برسند بیشتر است. شما هم می توانید محل هایی که ایرانی های هم تیپ شما ساکن هستند رو شناسایی کنید. مسایل دیگری نظیر فاصله زمانی تا محل کار احتمالی (شهر) و دسترسی به وسایل نقلیه عمومی خصوصا قطار شهری در انتخاب شما ممکن است تاثیر بگذارند. برای این مورد می توانید از سایت http://www.131500.info (برای سیدنی) کمک بگیرید. همچنین نزدیکی به مرکز آموزش زبان مهاجران بزرگسال (AMES) یا TAFE خصوصا برای دوستان متاهل که همسرشان نیاز به آموزش زبان دارند مهم خواهد بود. نزدیکی به مراکز خرید، امکانات رفاهی و شکل ظاهری محله ها و ... نیز از پارامترهای احتمالی دیگر هستند. در این خصوص Google Map و امکان Street View هم می تواند برای نزدیک کردن تصورات شما به واقعیت کمک کند.

برگردیم سر بحث اصلی مان یعنی رزرو یک جای موقت برای بدو ورود، به نظر من اگر بتوانید از ایران رزرو کنید اینجا وقتی رسیدید می دانید کجا بروید و یک تاکسی از فرودگاه می گیرید شما را مستقیم ببرد به آنجا. اینکه کارت اعتباری از کجا پیدا کنید، یک شرکت هایی هستند که از این جور خدمات ارائه می کنند ولی من نمی توانم اینجا معرفی کنید چون بیشترشان بعد یک مدت کلاهبردار از آب در می آیند. حالا اگر به هر حال امکان رزرو از ایران داشتید اولا همانطور که گفتم در همان منطقه ای بگیرید که می خواهید دنبال خانه بگردید. همچنین هتل آپارتمان بهتر از هتل خواهد بود چون مجبور نخواهید بود هر روز بیرون غذا بخورید و به دلیل تفاوت ذائقه در ابتدا یک قسمت ذهنتان هم درگیر این قضیه باشد و مجبور باشید خودتان را ببندید به مکدونالد! از سایت http://www.stayz.com.au و سایت های دیگری که دوستان در قسمت نظرات معرفی خواهند کرد می توانید جایی برای اقامت اولیه رزرو کنید. جاهایی که Review  های مثبت تری دارد بالطبع بهترند.

این موضوعی است که دوست داشتم در موردش بنویسم چون خیلی از دوستانی که در ابتدای راه هستند این سئوال براشون وجود داره که قدم اول برای مهاجرت به استرالیا چیه؟ باید بروند سفارت؟ اصلا مراحلش چطوریه و الی آخر، یک توضیح مختصر می تونه این دوستان رو راه بیندازه که بتونند از طریق سایت رسمی اداره مهاجرت استرالیا اطلاعات لازم رو کسب کنند ولی نداشتن اطلاعات کلی اولیه، بازار وکیل های مهاجرت رو داغ می کنه. ولی به خاطر اینکه قوانین از زمان اقدام ما تغییر کرده من ترجیح دادم که فقط در مورد تجربه های خودم پس از ورود به استرالیا صحبت کنم که بتونه دید مناسبی از فضای اینجا و مسایل خاص خودش ارائه بده.

خوشبختانه یکی از دوستان که اخیرا ویزاشون رو دریافت کرده اند و دو سه ماه دیگه به سیدنی مشرف می شوند وبلاگ پشت دریا ها رو راه انداخته و از همون ب بسم الله شروع به نوشتن کرده اند. با توجه به اینکه سبک اطلاع رسانی ایشون مهندس ارنستیه، خوندن وبلاگ پشت دریاها رو به دوستانی که در ابتدای راه هستند توصیه می کنم. 

همین کار ها رو  می کنند که زلزله میاد دیگه. امروز شنبه 7 مارچ ساعت 7:45 تا 10:30 شب توی خیابان آکسفورد سیدنی راه پیمایی همجنس گرایان انجام می شود. اطلاعات کامل تر رو از ویکی پدیا و سایت رسمی شان بگیرید. وعده ما امشب تو خیابون آکسفورد. لباسهای س ک س ی تون رو بپوشید و بیایید!